Jesienne koty

Wraz z jesienią pojawił się w naszej okolicy nowy kotek. Pojawił się, to może mało precyzyjne określenie: w niedzielny poranek został wyrzucony z bagażnika auta! Na szczęście nic mu się nie stało, a całe zdarzenie widziała sąsiadka, która koteczka odłowiła i zaopiekowała się nim. Kotek okazał się śliczną szylkretkowatą kociczką, nazwaną przez sąsiadkę Tosią :-) Kocina jest oswojona z człowiekiem, ale bardzo brakuje jej mamy. Najważniejszym etapem było zapoznanie malucha z psem - od kilkunastu lat jedynym zwierzęcym gospodarzem ogrodu. Trochę to trwało, ale teraz Tośka rządzi Azorem, a nawet próbuje szukać u niego sutków i ssać ;-) Jest rozbrykana i szalona, a jednocześnie miauczliwa, przytulasta i kochana. Nie ukrywam, że skradła mi serce :-) Za to ona zakochała się w Gacku i próbuje mu okazywać swoje zainteresowanie, co niekoniecznie go cieszy ;-) A Kocia małej nie znosi i jak tylko ją widzi to syczy i ucieka do domu. Mam nadzieję, że się przyzwyczai, bo Tosia uwielbia przebywać w naszym ogrodzie (i napastować Gacka). Przypomina mi bardzo Lusię, która 2 lata temu mieszkała z moimi rodzicami - takie samo żywe srebro, takie samo rozbrykane spojrzenie. A oto nowa księżniczka-sąsiadka:

A tu już moje jesienne kocie miłości:

 Gacuś, który nie chciał zapozować we wrzosie:

 Aż w końcu dał się przekonać :-)

 W sumie to nie dziwię się Tośce, że się w nim zakochała :-))))

 I jego ulubiona ostatnio forma spędzania czasu na polku:

 Na tym dąbku często płoszy sójki zajadające się żołędziami.

I tak to sobie u nas jesień mija :-)